Pas op voor Zombie-Scrum!

Motivatie drijft op drie factoren stelt Daniel Pink in zijn boek “Drive”. Omdat ik denk dat Nederlandse vertaling van deze factoren misschien geen recht doet aan de volledige intentie, bij deze ook de bevlogen Engelse termen: “Autonomy, Mastery en Purpose”.

Het zijn veel gehoorde uitgangspunten in Agile werken en worden ook gezien als de belangrijkste randvoorwaarden voor een goed functionerend zelfsturend team. Een groep van 5 tot 7 mensen gewoon in een kamer bij elkaar zetten, een whiteboard ophangen met drie kolommen en verwachten dat er iedere twee weken een resultaat terugkomt is kansloos. En iedere neiging in die richting werkt anarchie in de hand. Soms is deze chaos niet altijd direct herkenbaar, immers er staat toch regelmatig een groepje mensen voor het scrumboard?

Zombie-scrum is hoe het ook wel genoemd wordt. Net zoals in Prince de PINO beweging leefde; Prince-In-Name-Only kent scrum zijn SISO; Scrum-In-Scrumboard-Only.

Hoe herken je Zombie-scrum? Hier een aantal dingen waar Zombie-scrum teams goed in zijn:

• De deur op slot? Als high-performing team moet je natuurlijk wel met focus kunnen werken. Als het team niet gestoord wordt door de business of andere geïnteresseerden dan gaat dat goed. Transparantie wordt ondergeschikt en ‘inspect & adapt’ geldt toch alleen binnen het team zelf?
• Sprint goal omdat het moet? Als we het sprintdoel “Realiseer de Sprint Backlog” op een post-it bovenaan het bord hangen zitten we iedere sprint weer goed!
• Een extra week voor de komende sprint komt veel beter uit! Zombie-scrum teams zullen de winst van het creëren van een duidelijk ritme niet inzien. Niet voor zichzelf noch voor de omgeving.
• Een time-box tijdens de ceremonies? Er gaat niets boven een sprint planning meeting die uitloopt tot 8 uur en daily standup van 45 minuten waarbij iedereen halverwege wil gaan zitten.
• Geef de interne projectleider de rol van Product Owner! Is dit de juiste man voor de job? Een Product Owner zonder business productvisie, mandaat, domeinkennis en/of ervaring met stakeholder management past uitstekend en is gegarandeerd succes voor een zombie-scrum team.
• Scrum ceremonies als er echt iets te bespreken is? Twee keer per week een daily scrum is toch prima? De sprint review is eigenlijk alleen nodig als er werkelijk iets te demo-en is. De retrospective doen we als er tijd overblijft. Als het echte werk maar gedaan wordt.
• De Product Owner accepteert tijdens de sprint demo! Dan hoeft de PO ook niet zo veel aanwezig te zijn tijdens de sprint en zijn andere stakeholders ook niet nodig tijdens de sprint demo.

Er zijn nog veel langere lijsten in omloop met indicatoren dat een scrumteam zich richting de zombie-afgrond aan het bewegen is en wellicht het randje al bereikt heeft. Zodra deze symptomen herkend worden is het belangrijker je te richten op hoe het team op het juiste spoor te krijgen.

Dus we gaan toch dingen opleggen aan het team dan? Nee, maar kaders zijn zeker nodig en is er wel voldoende aandacht besteed om Agile tussen de oren en in het hart te krijgen bij de betrokkenen? Van anarchie naar autonomie!

Autonomie: de behoefte om ons leven zelf richting te geven. Zelf je tijd kunnen managen en beslissingen te kunnen nemen over wat je doet en wanneer.

Meesterschap: de behoefte om vakkundiger te worden in iets dat van belang is. De mogelijkheden om aan de kennis en vaardigheden te kunnen bouwen waar jij plezier aan beleeft.

Zingeving: de behoefte om ergens aan te werken dat deel uitmaakt van een groter geheel. Een verschil kunnen maken en voelen dat wat jij doet waarde heeft.

Wanneer er voor de teamleden een invulling is van deze factoren zullen de mogelijkheden voor high-performance zelfsturende teams zich ontluiken. Succes!

Robby Overvliet

Terug naar Actueel